اهلی شدن گاو در آسیا و خاورمیانه به قبل از 4500 تا 6000 سال قبل از میلاد برمی گردد. گاوها را براساس شیری یا گوشتی بودن به دو دسته نژادهای گوشتی و نژادهای شیری تقسیم می کنند که هرکدام نیز مجموعه ای از  نژادهای مختلف را در بر می گیرد.

پرورش صنعتی گاو در ایران به سال 1312 برمی گردد، در این سال دولت وقت 40 راس گاو اصیل از نژادهای ترانتر، شوئیت و سمینتال از فرانسه خریداری و به ایران وارد کرد و همه به دانشکده کشاورزی کرج تحویل شد. اما درسال های 1312 تا 1315 با شیوع بیماری های طاعون و شاوبن درکشور، فکر مبارزه بنیادی با بیماری های دامی تشدید و شدت گرفت و اکنون پیشگیری ارزشمندتر از درمان مطرح است .

کوگوسفند و بز نیز به  جهت مسائل مذهبی و اهمیت قربانی کردن آن ، گوشت آن در درجه اول اهمیت قراردارد . گوسفند و بز حیواناتی نسبتا خوش بنیه هستند ه آب و هوای متغیر و خشک را تحمل می کنند و با فقیرترین علوفه  غذا به رشد خود اهمیت می دهند. با توجه به قوی بنیه بودن این حیوانات بدیهی است با تامین مواد مغذی معدنی برای رشد و جلوگیری از ابتلا به بیماری های دائمی این صنعت  دارای صرفه اقتصادی زیادی است.

ششرکت تولید پروتئین و ژلاتین آپادانا با ارائه کمپلکس MCHA  دامی ، وزن گیری دام را تسهیل  و سرع می بخشدد . همچنین مواد معدین و مغذی مورد نیاز را دردسترس دام قرار می دهد ، میزان مقاومت بدن دام را در مقابل بیماری ها بالا می برد ، زایمان دام را آسانتر و دوران نقاهت را به حداقل می رساند.